[Autor: Jan Dusza Rodowity Lubaszowianin]
Lubaszowa
W rodzinnej Europie, na południu Polski
Leży mała miejscowość na uroczych wzgórzach.
Osiem wieków już liczy historia tej wioski,
Niejedna nad nią przeszła dziejów wielka burza.
Tutaj woda jest lepsza i powietrza świeższe,
Tutaj żyje się mądrzej w przodków naszych wierze.
Tutaj sarna Ci czasem zajrzy prosto w oczy,
Tutaj zając spokojnie ścieżką sobie kroczy.
Jest wiele wyjątkowych, pięknych miejsc na ziemi,
Są góry jeszcze wyższe i lasy piękniejsze,
Lecz tu jest nasze sacrum, jesteś między swymi,
Tu życie jest ciekawsze, milsze, spokojniejsze.
I czy mieszkasz na „Zamku”, czy też na „Podwalu”,
Czy dom Twój pod „Dąbrową”, czy może na „Górce”,
Zawsze jesteś u siebie na skalnym Podhalu.
I kiedyś to przekażesz synowi i córce.
Urodziwe dziewczyny tutaj nam się rodzą,
I przystojni młodzieńcy z pięknym rodowodem.
Dlatego zamiejscowi nas ciągle nachodzą,
Na co autor tej strofy jest żywym dowodem.
Choćbyś bracie świat cały przejechał dokładnie,
Nie zobaczysz nigdzie takiego miejsca, w którym
Tak przenikają się i układają ładnie:
Doliny i wzniesienia, lasy, pola, góry.
Więc pamiętaj rodaku z Chicago i Wiednia,
Który szukasz dla siebie tam ojczyzny nowej,
Że chociaż tutaj kasa jest najwyżej średnia,
To życie jest szczęśliwe tylko w Lubaszowej!
